Het 5^e FringeL FestivaL vond plaats op zondag 5 maart 2017 in de sfeervolle concertzaal van Muzelinck te Oss. De organisatie was zoals gebruikelijk in handen van Stichting Gleveris. De vijfde keer, dus reden voor een lustrumfeestje. De wethouder van cultuur/eerste locoburgemeester van Oss, Mr. Frank den Brok, wilde hiervoor graag de officiële opening verrichten. Hij schetste eerst een beeld van het rijke culturele leven in Oss en liet vervolgens blijken blij te zijn met deze parel, FringeL op de Osse kroon

Dagpresentator Nick (van Nick & Co), nam daarna voortvarend het stokje over. Hij had er duidelijk zin in en gaf direct aan een verrassing voor ons in petto te hebben. Spannend!

Traditiegetrouw waren de eerste muziekstukken weer in  goede handen bij Luuk Verheijden. Hij vertolkte achter de vleugel twee composities van Edvard Grieg en voorwaar niet de gemakkelijkste: Praeludium, Aus Holbergs Zeit, Suite im alten Stil, op. 40 en Kleine Vogel, op. 43, no 4. Een knappe prestatie, zo het spits afbijten. Samen met harpiste Fleur van Lith bracht hij de Canto Ostinato, sectie 4, van Simeon ten Holt ten gehore. Ostinato betekent herhaling. Voor de luisteraars in de zaal had er veel langer “herhaald” mogen worden. Prachtig samenspel.

De volgende artiest, die door Nick werd voorgesteld, was Bas Janssen uit Eindhoven. Een imponerende verschijning met zijn zwarte hoed en dito haren, maar ook flamboyant: zwierig en vlammend in zijn optreden. Met zijn virtuoze gitaarspel en bovendien zelf gecomponeerde nummers (!) nam hij ons mee op reis, op een tocht vol gevaar, stiltes, rook, een boswandeling en een forse storm. Heel bijzonder ook om met je ogen slechts één gitaar te zien en met je oren er méér te horen.

Van de gitaar naar de altsaxofoon: Hester van Vugt. Al ervaring opgedaan bij de Stichting Gleveris als presentator en nu na iets meer dan 1 jaar les zo moedig geweest zich aan te melden voor dit solo optreden. Ga er maar aan staan. Op ontroerend en ingetogen wijze speelde Hester van Bob Dylan Make you feel my love en daarna Chasing pavements van Adèle. Haar optreden stond als een huis en klonk als een klok.

Na een gezellige onderbreking om even te pauzeren, te netwerken, de inwendige mens te versterken etc. was het podium helemaal beschikbaar voor de spreekstalmeester van vorig jaar: Gijs Neplenbroek. In 2016 konden wij onverwacht al kort genieten van zijn zangkwaliteiten, maar nu ging hij er helemaal voor. Met zijn warme stem en uitnodigende gebaren trok hij met Welcome to my World iedereen in zijn wereld. Bij Aan de Amsterdamse grachten deinden en zongen de toehoorders al voorzichtig mee, maar bij Ja zuster, nee zuster en bij Mijn Opa was er geen houden meer aan. Gijs is als hartstochtelijk liefhebber van het levenslied een grote fan van Willeke Alberti. Telkens weer werd door hem dan ook op ontroerende wijze aangekondigd en vertolkt.

Er was ons een verrassing beloofd door presentator Nick en, die kwam er dan ook. Zonder cadeaupapier, strik, lint of andere versierselen kondigde hij zichzelf aan als zanger.  Hilariteit alom. Begeleidt op de gitaar door Peter zong hij de heerlijke meezinger Daar bij die waterkant.

Het laatste optreden van dit muzikale lustrum, werd verzorgd door de Breaking the Silence band. Deze groep bestaande uit 4 personen in de volgende rolverdeling: Zang: Rogier, Drums: Luc, Toetsen: Job en Toetsen: Nowel. Ook vorig jaar waren zij enthousiast van de partij. Na Damn those Eyes en Photograph werd het publiek uitgenodigd om mee te klappen en zingen met het nummer Seks Bomb en daar werd volop gehoor aan gegeven. Het slotnummer I just can’t get enough gaf de sfeer goed weer in Muzelinck. We konden er inderdaad geen genoeg van krijgen en kijken nu al uit naar volgend jaar!

Addy (vanuit het publiek).